“Kijgt hij altijd geld telkens dat het liedje wordt gedraaid in de Efteling? Dan is die mens steenrijk!”

De Efteling had weer eens een rechtszaak aan haar broek hangen. De aanleiding hiervoor was dit poëtische comment onder een YouTube-video van het Franse liedje ‘Monsieur Cannibale’. Juist ja, van de omstreden attractie. Ze zullen wel even heel erg diep gezucht hebben op kantoor in Kaatsheuvel: is het nou nog steeds niet klaar met alle tumult? Helaas, de Franse vertegenwoordiger van het lied, muziekuitgeverij Prosadis, vond dat de Efteling geen toestemming had om ‘Monsieur Cannibale’ af te spelen bij de gelijknamige attractie. Daarbij was het nummer, fris gearrangeerd en met veel ruchtbaarheid ingespeeld door het Brabants Orkest, te horen bij de watershow ‘Aquanura’ en op verschillende streamingsplatforms en compilatiecd’s. “Zonder toestemming!”, beweerde Frankrijk. Arme Efteling: doe je je best om een familiepark te zijn waar iedereen welkom is, steun je óók nog eens de Brabantse cultuursector en wa krèdde? Verrekes veul gemier.

Helaas voor de Efteling ging Prosadis ook niet bepaald met de Franse slag te werk: de eis bestond uit 35 onderdelen. Creatief was ze ook: door Monsieur Cannibale onafgebroken af te spelen bij de attractie werden muziek en beeld in feite samengevoegd, vond Prosadis. Vergelijkbaar met muziekgebruik in een film of een commercial. Het recht om beeld en geluid samen te mogen voegen wordt in het auteursrecht ‘synchronisatierecht’ genoemd. Hiervoor moet doorgaans extra betaald worden. Helaas voor Prosadis oordeelde de rechter op dit punt in haar nadeel, rien ne va plus: er is juridisch alleen sprake van synchronisatie als beeld en geluid worden samengevoegd én vastgelegd en van vastlegging is geen sprake als muziek bij een attractie wordt afgespeeld. Jammer, maar punten voor de vindingrijkheid van advocaat Van Dongen.

Minstens zo vindingrijk was de eis dat de Efteling schadevergoeding zou moeten betalen omdat ze had nagelaten de naam van de auteur bij de attracties te vermelden. Ook hier ging de rechter niet in mee: het is hoogst ongebruikelijk om de naam van auteurs van begeleidende muziek bij een attractie te vermelden dus geen schadevergoeding voor Prosadis op dit punt.

Helaas hielden de overwinningen voor de Efteling daar wel een beetje op. Nee, er was geen toestemming om Monsieur Cannibale opnieuw te laten arrangeren. Nee, er was geen toestemming om het werk opnieuw in te laten spelen door het Brabants Orkest. Nee, er was geen toestemming om deze nieuwe uitvoering op o.a. Spotify en compilatiecd’s te zetten. Ja, de Efteling had wél verzuimd de naam van de oorspronkelijke auteurs correct bij de credits te vermelden. Nee, met het afsluiten en betalen van een ‘blanket license’ bij BumaStemra was het niet afgekocht.

Conclusie: exit opnamen Brabants Orkest en een dikke schadevergoeding voor Prosadis.

Moraal van het verhaal: Monsieur Cannibale maakt meer kapot dan je lief is.

Voor de volledige uitspraak zie: http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBAMS:2021:3619